فصل اول کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"در شمال سرزمین چین، منطقه بزرگی به نام "گبی" وجود دارد که بدون اصلاحی شهرداری، در حدود سیصد هزار مایل مربع مساحت دارد! (گوش بسیاز و بفروشها کر!) سرزمین گبی بخشی از مغولستان بود که آن موقعها، نه آب داشت نه آبادانی. زمستانها طوفان و سیل بود و تابستان هم رعد برق و آسمان‌غرمبه و این‌جور چیزهای بی‌مزه و تکراری. فقط تا دلتان بخواهد گبی قلوه‌سنگهای بزرگ داشت و قلوه‌سنگ هم، اساسا هر چقدر که زیاد باشد، نمی‌تواند باعث ایجاد تمدن شود ..."