درباره كتاب 'ریشه‌های تاریخی امثال و حکم (دوره دو جلدی)':
نویسنده در این مجموعه دو جلدی معنی و ریشه‌های تاریخی بیش از 300 مثل و اصطلاح را بررسی کرده است. مطالب کتاب به شیوه فرهنگ‌های لغت به ترتیب حروف الفبای سرشناسه تنظیم شده‌اند و با تشریح تاریخچه‌ی "آب از سرچشمه گل‌آلود است" آغاز و با توضیح "یهودی سرگردان" پایان می‌یابد.
در این کتاب همچنین استاد انجوی شیرازی در مقدمه‌ای سی صفحه‌ای اهمیت فرهنگی امثال و حکم را برای خواننده توضیح داده و خلاصه‌ای از تحقیقات انجام شده قبلی در این رابطه را به او معرفی کرده است.
در ذیل شناسه "آب از سرچشمه گل‌آلود است" می‌خوانیم:
"... روزی همین خلیفه از عربی شامی پرسید: "عاملان من در دیار شما چه می‌کنند و رفتارشان چگونه است؟" عرب شامی با تبسمی رندانه جواب داد: "اذا طابت العین، عذبت الانهار" یعنی: چون آب در سرچشمه صاف و زلال باشد در نهرها و جویبارها هم صاف و زلال خواهد بود. همیشه آب از سرچشمه گل‌آلود است. عمر بن عبدالعزیز از پاسخ صریح و کوبنده عرب شامی به خود آمد و درسی آموزنده بیاموخت. بعضیها این سخن را از حکیم یونانی ارسطو می‌دانند، آنجا که گفته بود: "پادشاه مانند دریا، و ارکان دولت مثال انهاری هستند که از دریا منشعب می‌شوند." ولی میرخواند آنرا از افلاطون می‌داند که فرمود: "پادشاه مانند جوی بزرگ بسیار آب است که به جویهای کوچک منشعب می‌شود. پس اگر آن جوی بزرگ شیرین باشد، آب جویهای کوچک را بدان منوال توان یافت، و اگر تلخ باشد همچنان." فریدالدین عطار نیشابوری این موضوع را به عارف عالیقدر ابوعلی شقیق بلخی نسبت می‌دهد که چون قصد کعبه کرد و به بغداد رسید هارون‌الرشید او را بخواند گفت: "مرا پندی ده." شقیق ضمن مواعظ حکیمانه گفت: "تو چشمه‌ای و عمال جویها. اگر چشمه روشن بود تیرگی جویها زیان ندارد، اما اگر چشمه تاریک بود به روشنی جوی هیچ امید نبود." ..."