ايماندخت مصطفوي: یکی از بهترین کتابهایی بود که تا حالا خونده بودم. جالب اینجا که فکر نمیکنم خودم انتخابش کرده بودم، به احتمال قوی انتخاب جیرهکتاب بود و جالبتر اینکه با این قصه 2012 و آخر دنیا خیلی خیلی جور بود.
گلناز گرايلي: خیلی دوست داشتم. اصولا کتابهایی که راجع به آینده کره زمینه میتوانند خیلی آموزنده باشند. آدم را وادار به تفکر در مورد روش زندگی و برخورد با طبیعت میکنند. زندگیهای غرق در تکنولوژی و فراموشی صدای طبیعت نتیجهای جز آیندهای سیاه و قهر طبیعت از انسان در پی نخواهد داشت یعنی همان آیندهای که در اینگونه کتابها به زیبایی تصویر شدهاند
محمود اسلاميان: داستانهای علمی-تخیلی را بسیار میپسندم اما آن دستهای را که همچون این کتاب، آینده را بسیار تاریک و مبهم و غیرقابل امیدواری ترسیم میکنند، دوست ندارم. باری به هر جهت و صرفا به دلیل علاقه و امیدی که به پایان جالب کتاب داشتم باعث شد آن را تا آخر بخوانم و چندان هم رضایتم در آخر جلب نشد.