مجله تجربه - شماره 72 (اسفند 1399)

نظر كسانی كه كتاب را خوانده‌اند:

 سميرا بزرگي: 

روزنامه‌های "نیویورک تایمز" و "نیویورکر" در سال ۲۰۱۷ از آزار و تجاوز جنسی ۳۰ ساله "هاروی واینتسین" کارگردان و تهیه‌کننده هالیوودی؛ مطالبی منتشر کردند؛ در این روزنامه‌ها با زنان آسیب‌دیده صحبت شده و ماه‌ها در این باره تحقیق و بررسی شده بود.

آیا این ۲ روزنامه، در مقام قاضی و قضاوت بودند؟ خیر. آیا قبل از انتشار این مطالب، وایستین محکوم شده بود؟ خیر. آیا این ۲ روزنامه با مجله تجربه قابل مقایسه هستند؟ به‌هیچ‌وجه! نه از نظر حرفه‌ای و نه از نظر فضایی که در آن منتشر می‌شوند.

غرض از این مقایسه، جواب دادن به سردبیر تجربه است که ژورنالیسم را با فمینیسم یکی نمی‌داند و تنها با نقاش مصاحبه می‌کند و مصاحبه با آزاردیده‌ها و به خصوص، خانمی را که علنا در این باره حرف زده بود، ممکن نمی‌دانست!

لابد در این مجله راجع به موارد فراوان رانت، فقر و فساد، مطلب نوشته می‌شود و این یکی تنها به دلیل قضایی ممکن نبوده!

این دیگر اسمش حتی ژورنالیسم نیست که اتهام‌های منتسب را به فرود تقلیل بدهی و وقیحانه از اتهام تجاوز و تعرض به عنوان خبر چهره‌ساز، روی جلد مجله نام ببری!

انگاری مسابقه ورزشی است و یا یک رقابت سیاسی. و همه این‌ها انگاری به قصد تطهیر مرد مظلومی است که بدخواهان همه دست در دست هم، کمر به نابودی او بسته‌اند.

همین است که خشم من خواننده را برمی‌انگیزد ...

من جیره کتاب را جایی می‌دانم که کتاب‌هایی را که خوانده‌ایم و دوست داریم؛ به هم معرفی می‌کنیم و در مورد آن‌ها که دوست نداریم؛ هم نظر می‌دهیم.

این مجله اما مجله‌ای است که خریدنش را به کسی توصیه نمی‌کنم؛ مگر کسی که در مریخ زندگی کند و از وضعیت فرهنگی جامعه بی‌خبر باشد و بخواهد با فرهنگ مردسالار، بیشتر آشنا شوند!

و یا اعصاب فولادین و وقت اضافه داشته باشد که بخواهد مصاحبه‌ای را بخواند که نقاش فرورفته، خود را با فروغ شاعر مقایسه می‌کند که پشت سرش، حرف و حدیث بود و الان بی‌اخلاقی‌های منتسب به او تبدیل به سمبل آزادی شده است! (حرف و حدیثی که هیچ‌وقت در آن اجبار و