درباره كتاب 'همینگوی خبرنگار':
این که همینگوی حرفه‌ی روزنامه‌نگاری را تنها حرفه‌ی دوران زندگی خود نکرد اتقافی خوشایند برای عالم ادبیات بود. از سوی دیگر می‌توان گفت بدون شک اگر همینگوی چنین نیز می‌کرد باز همچنان در زمره‌ی بهترین خبرنگاران جهان قرار می‌گرفت. استعداد شگرف همینگوی در روزنامه‌نگاری کاملا در راستای کار نویسندگی ادبی اوست.
مقالات گردآوری شده در این مجموعه در وهله‌ی اول نوشته‌هایی هستند که در ایالت متحده از آن‌ها با عنوان "داستان‌های انسانی" یاد می‌شود. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)
کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"ارنست همینگوی در اوک پارک ایلینویز، منطقه‌ای در حومه‌ی شیکاگو، متولد شد و کودکی او نیز در همین منطقه گذشت. منطقه‌ای که قدیمی‌ترها با افتخار آن را "جایی که میکده‌ها تمام می‌شوند و جای خود را به کلیساها می‌دهند." معرفی می‌کردند. اما بخش مهم‌تر دوران کودکی همینگوی به تعطیلات و اقامت‌های طولانی مدت او در منطقه‌ی نیمه‌مسکونی میشیگان شمالی مربوط است. جایی که والدین او در کنار دریاچه‌ی میشیگان کلبه‌ای تابستانی خریده بودند. در همین منطقه بود که پدر پزشک او ماهیگیری و شکار را به ارنست کوچک آموخت. همینگوی علاقه‌ی کم‌تری به مادر خود نشان می‌داد. زنی که مدام به دیگران یادآوری می‌کرد که اگر به‌خاطر موقعیت و وظیفه‌ی فعلی‌اش نبود حتما خواننده‌ی بزرگی می‌شد ..."