ژاله فراهاني: در قلمرو زرین، به غیر از تمرکز تقریبا شدید بروی اشعار عرفانی که من در آن کاملا بیسوادم، باعث شد این مسئله را که مرزها ساخته و پرداختهی استعمار و استثمارند و بشر، هر کجا و به هر زبانی، بشر است و دردها و هراسها و عشق مشترک دارد، وجدان کنم.