ژاله فراهاني: با این گفته که فروید به روانکاو آگاه و نابغه‌ی خود، شوپنهاور اشاره‌ای نکرده اما بسیاری از نظریاتش را بر مبنای نوشته‌های فوق العاده‌ی وی، بنا نهاده است موافقم. اما ایشان را محققی فروتن، پر کار، ظریف، دقیق و حساس به تخصص خود یافته‌ام. از ایشان بسیار یاد گرفته‌ام و به قول آقای قمشه‌ای اگر ما در زندگی خود مثل مولانا شانس دیدن و برخورد با شمس‌های تبریزی را نداریم می‌توانیم از خلال کتاب‌ها این معلمین روشنگر و فوق‌العاده را بیابیم و زیگموند فروید که در آغاز تقریبا تمام مقالات این کتاب فوق‌العاده به نادانی و ناکاملی دانسته‌های خود و بشر در زمینه‌های علمی اعتراف کرده است، یکی از این معلمین برای من بوده است.