صفورا زواران حسيني: خواندنش لذتبخش بود، با اینکه موضوعش چندان لذتبخش نیست و آدم را یاد تجربههای دور و نزدیک میاندازد. ترجمه هم به دلم نشست. یک نکته قابل ستایش محتوای کتاب، توصیف جزییات و روند روحی و فکری نویسنده زندانی، این طور دقیق و قابل فهم است.
علي شفيعي: من این کتاب رو از دو جنبه مورد توجه قرار میدم، بخش اول اون هرجومرج ناشی از بروز یک انقلاب، شورش یا هر نابسامانی گذرای اجتماعی با هر اسمی و زیر و رو شدنهای سطوح اجتماع ناشی از این جابجاییهای قدرت و اتفاقات غیرانسانی که در این گیرو دار دامنگیر آدمهای معمولی جامعه میشه که البته حکایت آشنایی برای همنسلهای من هست و بخش دوم تحولات فردی و درونی یک انسان زندانی که شاید محکوم به مرگ شود و تغییر جهانبینی او. هر دو وجه این کتاب برام جالب بود ولی حکایت آشنای مرتبط با بخش اول برام جذابتر بود.