درباره كتاب 'راه‌آهن در ایران (از ایران چه می‌دانم؟ - 37)':
مجموعه "از ایران چه می‌دانم؟"، با رویکردی دایره‌المعارف‌گونه تلاش می‌کند تا در هرمجلد خود اطلاعاتی جامع درباره یک موضوع مرتبط با "ایران" در اختیار خواننده خود قرار دهد.
در فصل‌های مختلف این کتاب درباره این موضوع‌ها می‌خوانیم: "پیدایش راه‌آهن و تحول آن"، "خطوط راه‌آهن در سایر نقاط جهان"، "خطوط راه‌آهن در ایران"، "ساختن راه‌آهن"، "راه‌آهن در دوران پهلوی".
فصل اول کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"پس از پیدایش چرخ، که می‌توان آن را جهشی در امر راه و راه‌سازی دانست، کم‌کم بشر به این فکر افتاد که اگر اصطکاک چرخ را با زمین کم کند بر سرعت چرخ خواهد افزود. برای مثال میزان اصطکاک برای راه‌های شن‌ریزی شده 0.030 برای راه‌های آسفالته 0.0125 برای راه‌آهن 0.003 و بر روی آب 0.0008 است.
با توجه به ضرایب بالا و اهمیت ضریب اصطکاک مشخص می‌شود که برای راه شوسه نیروی لازم ده برابر راه‌آهن است و راه‌های آسفالته به مراتب باصرفه‌تر از راه‌های شنی است (احتشامی، 1379، ج 1، چ 2، ص 79).
در ابتدا ریل‌ها را از چوب می‌ساختند و روی آنها را با ورقه آهن می‌پوشانیدند، با یک لبه کوچک که از خارج‌شدن چرخ‌ها از روی ریل جلوگیری می‌کرد ..."