پريسا آستانه: کتاب زیبایی بود. نثر روان و قشنگی داشت و به راحتی خواننده را دنبال خود می کشاند. روند کتاب تا یک جاهایی به صورت داستانی بود که زندگی شاعر را توصیف می کرد اما به آخر کتاب که رسیدم کم کم فضای سیاسی و انتقادی به خود گرفت که به نظرم اصلاً مناسب حال و هوای قبلی داستان نبود و به شخصیت غیرسیاسی فروغ نمیآمد. در کل کتاب را دوست داشتم و از خواندنش تا حدی لذت بردم.