اسفار کاتبان

داستان با این جملات آغاز می‌شود:

" "شیخ یحیی کندری"، رحمه‌الله علیه، صاحب تاریخ منصوری، مشهور به رساله‌ی مصادیق‌الآثار، شبی در رویایی صادق بر ما ظاهر گشت و آیه‌ی شریفه‌ی "ثم بعثنا کم من بعد موتکم لعلکم تشکرون" تلاوت نمود و گفت: همچنان که خداوند در این آیه وعده فرموده، اینک ما به هیات همچون شمایی به جهان خاکی بازگشته‌ایم تا در محشر صغرایی که به وقت قرائت حادث می‌شود، مصادیق‌الآثار هم بدین هنگام کتابت کنی تا وقایع این دور هم ثبت گردیده و تقدیر گمشده‌ات را به عین رویت نموده و هم کتابت نمایی. چنان که فعل تشکرون از جانب اشرف مخلوق جز با ضبط کلام صورت نمی‌یابد. چنان‌که او با کتاب بود که به خاتم‌المرسلین فرمان اقرا گفت و هم عبارت کتاب ما جز به اراده‌ی او نیست و نخواهد بود و ما که اینک از نظر اهل باطن، دیگر "احمد بشیری" نیستیم که شیح یحیی کندری‌ایم، بدین دور حیات یافته و همان روایت قدیم را که روزگاری می‌آوردیم، همچنان بدین وقت کتابت می‌نماییم ..."