نظر كسانی كه كتاب را خوانده‌اند:
|
|
|
|
|
|
داستان روایت سه دوست از زندگی‌های خودشان است و به زبان اول شخص روایت می‌شود. در واقع داستان سه راوی زن دارد. با اینکه این راوی‌ها هر کدام شخصیت جداگانه‌ای داشتند، ولی در نهایت به نظر من هر سه زن شخصیتی شبیه به شخصیت راوی کتاب پرنده‌ی من رو داشتند: دخترانی اسیر زندگی و بی‌اراده، خسته و سرشار از مشکل. از طرفی قلم خانم مرعشی خوب می‌توانست خواننده را با خود همراه کند که کتاب را بدون خستگی دنبال کند و گاهی من هم با راوی احساس همدردی می‌کردم؛ اما از طرف دیگر وقتی کتاب تمام شد و من از داستان فاصله گرفتم، احساس کردم که این هم داستان تکراری همان زنانی بود که بعضی نویسنده‌های ایرانی دوست دارند به تصویر بکشند. این کتاب کاملاً متوسط بود و ارزش خواندن دوباره نداشت. برای همین من به آن امتیاز 3 می‌دهم.
|