لیلا گلستانی: یکی ازبهترین کتابهایی هست که خوندم وارزش چندبار خوندن رو داره. ازون دسته کتاباییه که برای خوندن سطر سطرش باید تمرکز داشت و نمیشه سرسری ازش رد شد. پیامهای روان‌شناسانه‌ای که در دل قصه وجود داره تاثیربرانگیز وقابل تامله هرچند میشه گفت گاهی بیش از حد آرامانگرایانست.
راضيه رشاد: به شدت خسته کننده! با وجود احترام زیادی که برای نادر ابراهیمی قائلم و با وجود خاطره‌ی بسیار خوب از کتاب‌های دیگر نویسنده به خصوص کتاب فوق العاده‌ی "بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم" اما این کتاب را حتی نتوانستم تا انتها بخوانم و کنار گذاشتمش. اتفاقی که خیلی کم برایم پیش می‌آید. نمی‌دانم شاید وقتی دیگر حوصله‌ای باشد برای اتمام این کتاب!