خانه‌خوانی: تجربه‌ی زندگی در خانه‌های دوره‌ی گذار معماری تهران

فصل "صفر" کتاب با این جملات آغاز می‌شود:

"اواخر پاییز 92 بود و باید موضوعی برای پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد انتخاب می‌کردم. نمی‌خواستم مانند آنچه در دانشکده‌های معماری رایج است، قطعه زمینی انتخاب کنم و ساختمانی در آن طراحی کنم. هنوز خیلی از سوال‌هایم درباره‌ی معماری بی‌جواب مانده بود و فکر می‌کردم بعدا وقت برای طراحی دارم. ترجیح می‌دادم در این فرصت درباره‌ی سوال‌هایم تحقیق کنم؛ مهم‌ترین‌شان این‌که نمی‌دانستم بالاخره منظور از خانه‌ی "خوب" چیست؟ اگر دوست یا آشنایی چیزی دراین‌باره از من می‌پرسید حرف چندانی برای گفتن نداشتم. در سال‌های تحصیل کارشناسی معماری در دانشکده‌ی هنرهای زیبا و بعد هم کارشناسی ارشد در دانشکده‌ی معماری دانشگاه شهید بهشتی با بسیاری از خانه‌های مهم تاریخ معماری آشنا شدم، با آثاری زیبا و هنرمندانه از معماران بزرگ. اما مسئله این بود که گفت‌وگو درباره‌شان بیشتر با مجموعه‌ی واژگان درون‌رشته‌ای معماری و از نام‌ها، سبک‌ها و ایده‌هایی بود که به چنین خانه‌هایی اهمیتی ویژه می‌داد و در نهایت، حرف چندان روشن و واضحی درباره‌ی چرایی و چگونگی خوبی و مطلوبیت‌شان برای ساکنان و از زاویه‌ی دید آن‌ها زده نمی‌شد ..."