هم‌سفر با هرودوت

فصل اول کتاب با این جملات آغاز می‌شود:

"پیش از آنکه هرودوت سفرش را آغاز کند، مسیرهای سنگلاخی را درنوردد، با کشتی به دل دریا بزند، سوار بر اسب از میان سرزمین‌های وحشی آسیا عبور کند؛ پیش از آنکه با سکاهای بدگمان روبه‌رو شود، عجایب بابل را کشف کند و در دل اسرار نیل فرورود؛ و پیش از آنکه یک‌صد مکان مختلف را زیرپا بگذارد و هزار رویداد باورناپذیر را ببیند، لحظه‌ای در کلاس یونان باستان پروفسور بیژونسکا-مالویست ظاهر می‌شود که هفته‌ای دوبار برای دانشجویان سال اولی در دانشکده تاریخ دانشگاه ورشو برگزار می‌شود. لحظه‌ای ظاهر و به‌سرعت ناپدید می‌شود. کاملا ناپدید می‌شود، چنان‌که سال‌ها بعد، وقتی لابه‌لای یادداشت‌هایم از آن کلاس می‌گردم، نامی از او نمی‌یابم. آیسخولوس و پریکلس، سافو و سقراط، هراکلیتوس و افلاطون، از همه خبری هست جز هرودوت. و بااین‌حال، با دقت از صحبت‌های استاد یادداشت برمی‌داشتیم. این یادداشت‌ها تنها منبع دانش و اطلاعات ما بودند. جنگ [جهانی دوم] شش سال قبلش به پایان رسیده و شهر در خرابه‌هایش لمیده بود. کتابخانه‌ها همه سوخته بودند و هیچ کتاب درسی نداشتیم، درست‌تر بگویم: هیچ کتابی نداشتیم ..."