در پشت جلد کتاب چنین آمده است:
"فتحعلی‌شاه قاجار طی حکومت سی‌وهفت‌ساله‌اش در اوایل سده سیزده هجری-نوزده میلادی رویه‌ای در رابطه با علما و اهل کشف و معنا در پیش گرفت که در شکل‌دادن به نهادهای تازه مذهبی نقش نمایانی داشته است. همزمان با عصر فتحعلی‌شاه یا اندکی پس از آن عنوان‌ها و نهادهایی چون مرجع تقلید، مجتهد اعلم، رکن رابع، واسطه فیض، نقطه اولی و مهم‌تر از همه اصل ولایت عامه فقیه پدید آمدند و جان گرفتند. این مقامات هر یک به جای خود روندهای جدیدی در جامعه شیعه ایران بنا گذاشتند. مردم ایران بار تاثیرات و تبعات این نهادها و عناوین را بر دوش دارند، ولی از چگونگی و چرایی پیدایش این گرایش‌ها و رشد هسته‌های اقتدار دینی نوین در دو قرن اخیر آن‌طور که باید آگاهی ندارند ..."