گلناز گرايلي: خیلی تلاش کردم که خوشم بیاد ولی نشد. یه حس مصنوعی بودن بهم میداد. با اینکه خیلی تلاش کرده بود که عاشقانه و عارفانه و تمثیلی بنویسه ولی عمق حرفا به نظر من نیم سانت بیشتر نبود و اصلا قابلیت رسوخ به درونت رو نداشت. داستان از زبان مردی عاشق بود ولی کاملا مشخص بود که کتاب بانو نویسه. این سومین کتابی بود که از خانم کلهر خوندم و این هم مثل اون دوتای دیگه دو گرفت. برای اینکه دیگه سراغ کتابای ایشون نرم فکر کنم کافی باشه!