صفورا زواران حسيني: بالاخره تمام شد! طول کشید نه به خاطر سختی کتاب یا بدی ترجمه. اتفاقا که سبک کاپوشچینکی که خودش اسمش را "گزارش ادبی" گذاشته را دوست دارم. ترجمه حسن کامشاد هم بسیار خوب بود، با لحنی که خیلی زیاد به فضای کتاب می‌خورد. درد کتاب پر مطلب بودنش بود، ریز ریز و ضمیمه‌هایش هم پرمطلب‌ترش کرده. البته کم زمانی خودم هم مزید بر علت شده بود. خلاصه این که کتابی بود لذتبخش.