درباره كتاب 'ایرانیان عصر باستان':
این اثر درباره تاریخ و فرهنگ سه سلسله پادشاهی ایرانی پیش از فتح عرب‌ها و ظهور اسلام در منطقه بین‌النهرین و ایران در اواسط سده هفتم میلادی است. به منظور آشنایی با ایران باستان این کتاب موضوعات کلی تاریخی و موارد خاص را با هدف تسهیل در شناخت جامعه و فرهنگ، حکومت، اقتصاد و دین ایرانیان برای غیرمتخصصان، دانشجویان تاریخ و تمدن باستان و نیز خوانندگان عام علاقه‌مند دربرمی‌گیرد.
در این چارچوب، کوشیده‌ام که دیدگاه تاریخی درباره ایران باستان را که به علت وجود منابع مکتوب و روایات قدیمی، دیدگاهی با رویکرد اروپایی یا غربی است، تعدیل کنم. پژوهش‌های اخیر تصحیح این نقیصه را در مباحثات تاریخی مربوط به ایران باستان و مذاکرات درباره تاریخ و فرهنگ شاهنشاهی‌های ایران باستان به شایستگی آغاز کرده است. این کتاب دربرگیرنده این پژوهشهاست و دیدگاهی متعادلتر درباره این موضوع عرضه می‌کند. (برگرفته از پیشگفتار کتاب)
فصل اول کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"تمدن ایرانیان یکی از پیشرفته‌ترین تمدنها در جهان باستان بوده است. تاثیر این مردمان تمدن هند و اروپایی بر تمدنهای اروپای غربی نه فقط در بعد خویشاوندی و زبانی بلکه در بعد فرهنگی، اجتماعی، و حتی در دین مسیحیت نیز آشکار است. ایرانیان نخستین حکومت پادشاهی بودند که یک امپراتوری جهانی ایجاد کردند که بیشتر سرزمینهای شناخته شده جهان باستان را در بر می‌گرفت، از مصر تا هندوستان و از جنوب روسیه تا اقیانوس هند. پس از انقراض نخستین شاهنشاهی ایرانی (330-559 پ م) در زمان حکومت سلسله هخامنشی بود و بعد از فاصله‌ای صدساله حکومت هلنیستی (یونانی‌گرا)، حکومت ایرانی تازه‌ای یعنی اشکانیان بر سر کار آمد که مقر اصلی قوم آنان پارت در شمال ایران بود. در جریان تاریخی مراحل فتوحات، اشکانیان بیشتر سرزمینهای پیشین هخامنشی را تا رودخانه فرات بازپس گرفتند ..."