علي‌‌اكبر قزويني: من این کتاب را این شکلی توصیف می‌کنم: "روایت‌های خودمانیِ یک ژورنالیستِ جهانگرد". کتاب را در یک سفر خواندم و به من چسبید. البته متن‌ها جای کار بیشتری دارند؛ مثلاً مشخص نیست هر سفر در چه تاریخی انجام شده یا اگر در سفری به وقایع جام جهانی اشاره شده، این کدام جام و در چه سالی بوده؟ برخی جاها لوس بود (مثل توصیفِ تهیۀ چای در یک هتل) و برخی تکه‌ها بسیار جذاب. در مجموع، به خواندنش می‌ارزد مخصوصاً اگر خود شما هم در سفر باشید و آن را بخوانید.
محمدصادق بيات: منصور ضابطیان دوست داشتنیه و الا اگه نویسنده شخص دیگه ای بود کتاب رو نمیتونستم تا آخرش بخونم !!!!