وحيده اسدي: درسته که آقای جعفریان زیاد از خودش تعریف کرده ولی کتاب خیلی خوب حال و هوای افغانستان رو نشون داده.
عاطفه محمدي: اگر خواستید کتابی بخوانید که شخص نویسنده در آن فقط کلی قربان صدقه خود رفته و برای خود کلی پپسی باز کرده باشد قطعا بهترین گزینه کتاب در پایتخت فراموشی هست!!
محمدصادق بيات: جانستان کابلستان (رضا امیر خانی ) رو بیشتر دوست داشتم. با این که رضا امیرخانی برای اولین‌بار به افغانستان رفته بود و اصلا به اندازه محمدحسین جعرفیان توی اون جا شناخته شده نبوده … یه حس تعریف از خود هم توی کتاب بود که اصلا خوشم نیومد ... اگه قبلا دلم می‌خواست که توی یه فرصت مناسب یه گپی از سر دلتنگی با محمدحسین جعفریان بزنم اما بعد از خوندن این کتاب دیگه علاقه زیادی به این کار ندارم
بنفشه بامداد: از عنوان کتاب تصور می‌کردم بتوانم اطلاعات خوبی در مورد افغانستان و مردم آن به دست بیاورم که تکمیل‌کننده‌ی اطلاعاتی باشد که از کتاب‌های آقای خالدحسینی به دست آورده بودم. اما آقای نویسنده اصل موضوع را بر این قرار داده‌اند که به خواننده نشان دهند که خیلی انسان خوبی هستند و به خاطر ساخت یک فیلم مستند در مورد افغانستان بین مردم افغانستان بسیار محبوب هستند. البته این موضوع شاید بد نباشد (که البته زیاده‌روی در آن هم بچگانه به نظر می‌آید) اما توهین مستقیم به چند شخص شناخته شده در ایران (با ذکر نام و نام‌خانوادگی ایشان) آزاردهنده است.