درباره كتاب 'کرگدن':
اوژن یونسکو نمایشنامه‌ی کرگدن را در سال 1959 به رشته‌ی تحریر درآورد. این اثر در دسته‌ی تئاتر آبزورد یا پوچی قرار می‌گیرد. اصول تئاتر کهنه به دست یونسکو و چند نمایشنامه‌نویس دیگر به صورت کامل بر هم خورد. این نمایشنامه‌نویس‌ها پیکره‌ی نوظهوری از تئاتر را خلق کردند که منتقد فرانسوی، مارتین اسلین، آن را تئاتر آبزورد می‌خواند. نمایشنامه‌ی کرگدن در جستجوی یافتن پاسخ به مسائلی همانند همنوایی و پیروی از سایرین، فرهنگ و اخلاقیات در جامعه‌ای است که بر اثر جنگ جهانی دوم به گونه‌ای فلج شده است.
نمایش از آنجایی آغاز می‌شود که ژان و برانژه دو دوست قدیمی در کافه‌ای که نزدیک میدان کوچکی واقع شده یکدیگر را ملاقات می‌کنند. ژان به صورت مکرر دوستش را نصیحت می‌کند که باید برای زندگیش بیشتر از این انگیزه داشته باشد. برانژه اما در مقابل از یک نواختی زندگی گله می‌کند. از اینکه از وجود داشتن تکراریش خسته شده ... (برگرفته از مطلبی در وب سایت تبیان)