فاطمه عارف‌نژاد: به نظرم عالی بود. بسیار منصفانه و دوست‌داشتنی و گیرا و البته بدون فراموش کردن هویت ایرانی
معصومه قجاوند: بازگوی حقایق به دور از تعصب
محمدجواد ميرشجاعيان: نه اینکه اگر نخونین خیلی چیز مهمی رو از دست داده باشین ولی در نوع خودش جالبه. ملقمه‌ی سبک نگارش کتاب و البته دیدگاه یک دانش‌آموخته علوم سیاسی و به نوعی ژورنالیست به جذابیت کتاب اضافه می‌کنه.
ندا هاشمی: کتاب نگارشی روان و سهل داشت و دیده‌ها و تجربیات مختصر و مفید روایت شده بودن. صفحه‌بندی جالب کتاب هم به جذابیتش اضافه می‌کرد. ولی مقایسه‌ها و تشبیه‌ها به نظرم خیلی کلیشه‌ای اومد. تشبیهاتی که همیشه در قیاس دنیای ماشینی غرب با دنیای کمتر ماشینی شده‌ی شرق استفاده میشه. به نظرم اگر نویسنده به مقدمه‌ی خودش متعهد می‌موند و میذاشت "این سرزمین خودش حرف بزند" شاید بهتر می‌شد.
علي‌‌اكبر قزويني: اگر نویسنده‌اش شخص دیگری بود، بعید بود می‌توانست کتابش را به‌راحتی در یک ناشر خوشنام و پرکار چاپ کند. کتابِ مغشوشی بود؛ ولی خالی از نکات خوب و ارزنده نبود و من در کل، خواندنش را مفید یافتم.
منصوره هدايتي: کتاب خوبی بود. به نظر من نویسنده با واقع‌بینی سعی کرده ویژگی‌های امریکا و فرهنگش رو توصیف کند ولی می‌توانست بیشتر از این وارد جزییات بشه. در کل خواندنش را دوست داشتم
صفورا زواران حسيني: نظرم درباره این کتاب کمی پیچیده است. کلا من از خواندن سفرنامه، اتوبیوگرافی، بیوگرافی و مجموعه خاطرات بسیار لذت می‌برم، چون روایت‌ها شخصی و ثبت‌های شخصی آدم‌ها هستند. در اصل از خواندن ثبت شده تنوع آدم‌هاست که لذت می‌برم. خب این کتاب هم به همین دلیل برایم قابل احترام است. این کتاب قابل احترام، اما برایم دوست داشتنی نیست. نگاه نویسنده به دنیا و سفر را دوست ندارم. این بخشش یک سلیقه شخصی است و به تفاوت من و نویسنده کتاب ربط دارد. خیلی از هم دوریم و حتی یک جاهایی نگاهش روی اعصابم است. صفحه‌بندی کتاب‌های افق همیشه یک طور ویژه‌ای است. تفاوتش را دوست دارم، کیفیتش را هم.
محسن زراعت‌پیشه: کتاب بیخودی بود.