قطعه شعر "رفتن، رسیدن است" با این عبارات آغاز می‌شود:
"موجیم و وصل ما، از خود بریدن است
ساحل بهانه‌ای است، رفتن رسیدن است
تا شعله در سریم، پروانه اخگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است
ما مرغ بی‌پریم، از فوج دیگریم
پرواز بال ما، در خون تپیدن است
پر می‌کشیم و بال، بر پرده خیال
اعجاز ذوق ما، در پر کشیدن است ..."