درباره كتاب 'پارادایمشناسی علوم انسانی':
علم، به ویژه هنگامی که از دانش فنی و مسلمات ابتدایی جدا شود، مسیر قطعی و مشخصی در پیش ندارد، بلکه با گزینههای متعدد روبرو است. با حضور گزینههای رقیب در مطالعه و تبیین، تمسک به فلسفه هم ضروری است، حتی اگر این تمسک نه در قالب آموزههای فلسفی و اصطلاحات رایج آن، بلکه به صورتی غیرفنی و متکی به تجارب عملی باشد.
در علوم انسانی، به دلیل فقدان پارادیم واحدی که فرایند پژوهش را سامان دهد، تولید علمی وابستگی بیشتری به شناخت فلسفی پیدا میکند. مصرفکنندگان علم هم اگر بخواهند با بصیرت کافی با آن مواجه شوند، نیازمند چنین تاملاتی هستند. علاوه بر این دو، معرفتشناسی میتواند در بنیادهای فرهنگ عمومی، در جهت تقویت روحیه دگرپذیری، موثر باشد. کتاب حاضر که با رهیافتی کم و بیش بدیع، به معضلات فلسفی علوم انسانی پرداخته است، میتواند در دسترسی به موارد مذکور مفید باشد. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)