بخش اول کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"فروردین سال 1390، پس از سه سال فعالیت به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در منامه، پایتخت بحرین، به تهران برگشتم و به مدیرکلی خلیج‌فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه منصوب شدم. چند ماه بعد، اختلافاتی بین آقای احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور وقت و آقای منوچهر متکی، وزیر خارجه، پیش آمد. به‌تدریج دامنه اختلافات افزایش یافت و در نتیجه آقای متکی، در زمانی نامناسب و در اثنای مذاکره رسمی با مقامات عالی‌رتبه کشور سنگال و درحالی‌که در خارج از ایران حضور داشت، از سوی رئیس‌جمهور کنار گذاشته شد و آقای دکتر علی‌اکبر صالحی هدایت دستگاه دیپلماسی را به عهده گرفت ..."