درباره كتاب 'حقوق اساسی آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)':
رساله حقوق اساسی یعنی آداب مشروطیت دول در دوران اولین مجلس شورای ملی و یکسال بعد از صدور فرمان مشروطیت نگاشته شده و اصول حقوقی دولت مشروطه و وظایف پارلمان و نقش ملت را در نظام سیاسی تازه تبیین نموده است؛ رساله‌ی فروغی از یک مقدمه و دو باب اصلی راجع به اختیارات دولت و حقوق ملت تشکیل شده است؛ تفاوت قانون اساسی با دیگر قوانین موضوعه و بحث از اشکال حکومت و نحوه‌ی تشکیل دولت مدرن مشروطه و نقش پارلمان در احقاق حقوق شهروندان و جایگاه قانون در انتظام جامعه، از مسائلی هستند که در رساله‌ی حقوق اساسی، فروغی از آنها سخن گفته است.
این رساله فقط یکبار در سال 1326 قمری به چاپ رسیده است و چاپ فعلی آن از روی نسخه‌ی خطی کتابخانه‌ی مجلس شورای ملی منتشر می‌شود. رساله‌ی فروغی با توجه به شرایط آن زمان اولین متن و یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که اصول حقوق مدرن و دولت مشروطه را در خود جای داده است. فروغی در این رساله همانند تاریخ فلسفه و علم اقتصاد از پیشگامان و روشنفکرانی به شمار می‌رود که با درک دریافت روح زمانه نیازهای فکری و فرهنگی دوران خود را پاسخ گفته است. (برگرفته از توضیحات پشت جلد کتاب)
دیباچه کتاب با این جملات آغاز می‌شود:
"بعد الحمد و الصلوه، علم حقوق که در معنی، دانش سیاست مدن باشد، الزم و اهم علوم و فنون است؛ زیرا که بدون دانستن این علم و فن، احدی به درستی از عهده رتق و فتق امور مملکت بر نیاید و پیشرفتی چنانکه باید و شاید ننماید و چون کار ملک و ملت مختل ماند، کار دنیا بی‌سامان خواهد بود و اختلال کار این جهان البته اسباب اغتشاش کار جهان دیگر خواهد شد. یعنی دنیای هر قوم خراب باشد، آخرت ایشان نیز خراب است و شما خود بهتر می‌دانید که عبادت و بندگی با پریشانی و سرگردانی میسر نشود و دست و دل شکسته پی هیچ کار نرود؛ پس علم حقوق و فن سیاست مدن کار دنیا و آخرت هر دو را اصلاح می‌کند و خلایق را به سر منزل سعادت ابدی و مامن سلامت و راحت سرمدی می‌رساند و از تنگنای شقاوت و رنج تزلزل و ناامنی می‌رهاند ..."