عروسک‌گردان

داستان با این جملات آغاز می‌شود:

"پیرمرد وارد باغ شد.

ریسنگ دوربین اسلحه‌اش را روی مرد متمرکز کرد و گلنگدن را کشید. گلوله با صدای تیک بلندی آماده‌ی شلیک شد. نگاهی سرسری به دوروبرش انداخت. جز درختان صنوبری که رو به‌سوی آسمان قد علم کرده بودند، همه‌چیز در سکون بود. جنگل در سکوت فرورفته بود. نه پرنده‌ای پرواز می‌کرد و نه صدایی از حشره‌ای درمی‌آمد. با چنین سکوتی بی‌شک صدای شلیک تا دوردست‌ها شنیده می‌شد. اگر کسی صدا را می‌شنید و سریع خودش را به جنگل می‌رساند چه؟ بی‌خیالِ این فکر شد. نگرانی نداشت، صدای شلیک در این حوالی چیز تازه‌ای نبود. هرکسی چیزی بشنود خیال می‌کند شکارچیان غیرمجاز افتاده‌اند به جان گرازهای وحشی. کدام آدمی وقتش را هدر می‌دهد که فقط برای سردرآوردن از صدای یک شلیک این‌همه راه به دل جنگل بزند؟ ریسنگ به‌دقت نگاهی به کوهستان غرب انداخت. خورشید یک وجب تا قله فاصله داشت ..."